Je hebt verschillende soorten van voeding tot je nemen:
- Functioneel eten;
- Eten uit plezier;
- Onbewust eten;
- Eten om emoties te onderdrukken;
- Eten als beloning, gelegenheid-eten.
Bij functioneel eten, eet je puur wat je nodig hebt. Je luistert naar je lijf en eet alleen wanneer je daadwerkelijk honger hebt. Je voelt dan goed aan waar je lichaam behoefte aan heeft. Eten heeft hierbij als functie het lichaam van brandstof en de juiste nutriënten te voorzien.
Wanneert je eet uit plezier doet je dat niet omdat je honger hebt maar heeft het een amuserende functie. Je eet bijvoorbeeld om te vieren dat je jarig bent door een taartje te eten. Of kiest bij het kijken van een film in de bioscoop een bak popcorn met wat m&m’s. Je geniet van het moment en het eten.
In de perfecte situatie eet je alleen functioneel. Je ziet eten als brandstof en voedt je lichaam met hetgeen je nodig hebt. Voor 99% werkt puur functioneel echter niet en wordt het gecombineerd met plezier eten. Hierin is een gezonde balans waarin functioneel eten de overhand heeft (80% functioneel eten, 20% plezier eten) gewenst.
Naast functioneel eten en plezier eten heb je nog een aantal manieren van eten. Zo heb je het onbewust eten waarbij je zonder na te denken, zonder te genieten, jezelf volpropt. Je doet dit uit gewoonte. Zonder dat je er bij na denkt is die zak chips als leeg bijvoorbeeld. Of je doet dit als reactie op een periode van restricties waarin bepaalde voeding ontzegt is.
Een andere gewoonte kan zijn het eten als afleiding. Om jezelf bijvoorbeeld even uit te schakelen. Om niet te hoeven denken of voelen. Wanneer je bijvoorbeeld gestrest bent of verdrietig. Daarnaast kan je eten zien als beloning. Wanneer je blij bent bijvoorbeeld en dat een aanleiding is om die reep chocolade op te eten. Feestdagen waarin je jezelf overeet omdat het een feestdag is.
Deze laatste drie vormen van voeding herkennen de meeste van ons maar al te goed. Het kan lastig zijn om een patroon of gewoonte te doorbreken. Dit kost tijd en gaat niet (en hoeft niet) perfect. Het kan werken om op te schrijven waarom je eet (wanneer het niet functioneel en uit plezier is) en waarom. Hierdoor kan je patronen en gewoonten herkennen. Dat is stap 1.
Je hoeft je hier overigens niet voor te schamen. En wanneer je het niet alleen lukt dan is vragen om hulp niet raar.
